ab·sorp·tie(de,v; meervoud: absorpties)
1. opname van de energie van een fysisch systeem door een ander systeem.
co·ëf·fi·ci·ënt(de,m; meervoud: coëfficiënten)
1. (wiskunde) gegeven constante factor van een onbekende of veranderlijke grootheid.
Het absorptie vermogen van een materiaal wordt aangegeven met de absorptiecoëfficiënt.
Deze bedraagt 100% indien het materiaal volledig de invallende energie absorbeert zoals een open raam in de open lucht.